Czy oszustwo finansowe może być przyczyną stwierdzenia nieważności małżeństwa (błędnie określanego rozwodem kościelnym)?

Psychologowie zauważają, że na początku związku, zakochani często idealizują siebie nawzajem. Partner wydaje się idealny, dlatego też nie ma podstaw, aby nie obdarzyć go całkowitym zaufaniem.  Okres narzeczeństwa to najczęściej kontynuacja bezkrytycznego postrzegania swojej „drugiej połówki”. Niestety zbytnia łatwowierność może doprowadzić do poważanych konsekwencji np. do stania się ofiarą oszustwa finansowego. 

 

Stwierdzenie nieważności małżeństwa a oszustwo finansowe – jaką podstawę prawną należy wówczas wziąć pod uwagę?

W takich sytuacjach trzeba rozważyć, czy prawo kanoniczne będzie miało zastosowanie z tytułu podstępnego wprowadzenia w błąd. Kodeks prawa kanonicznego w kan. 1098 podaje, że kto zawiera małżeństwo, zwiedziony podstępem, dokonanym dla uzyskania zgody małżeńskiej, a dotyczącym jakiegoś przymiotu drugiej strony, który ze swej natury może poważnie zakłócić wspólnotę życia małżeńskiego, zawiera je nieważnie.

 

Instrukcja Episkopatu Polski z 1989 r. n. 67 stanowi, że „W związku z treścią Kan. 1098 mogą wchodzić w rachubę jeszcze inne wypadki jak np. zaawansowana skłonność do alkoholu, narkomania, czy jakieś poważne obciążenia natury moralnej lub finansowej będące konsekwencją dotychczasowego życia jednej ze stron”.

Oszustwo finansowe: jakie twierdzenia należy udowodnić, aby unieważnić małżeństwo?

Zdarzają się sytuacje, gdy dochodzi do zawarcia małżeństwa z osobą zadłużoną, która np. zataiła, że w okresie przedślubnym wzięła kredyt lub ma do spłacenia zobowiązania w związku z uczestniczeniem w grach hazardowych. Kiedy tego typu obciążenia wyjdą na jaw mogą całkowicie zdezorganizować życie małżeńskie. Należy zaznaczyć, że nieuczciwy małżonek musiał świadomie wprowadzić w błąd. Trzeba udowodnić jego nieczyste intencje, fakt, że świadomie nie podał informacji o problemach finansowych, ciężar udowodnienia spoczywa na tym, kto twierdzi.

Warto skorzystać z pomocy adwokata kościelnego, który zweryfikuje, czy w konkretnym przypadku doszło do oszustwa istotnego z punktu widzenia prawa kanonicznego.